W 1924 roku powołana została do życia kolejna polska formacja, mająca pełnić zadania związane z funkcją Polski, jako obrotowego przedmurza. Korpus Ochrony Pogranicza miał strzec przed rewolucją oddolną, która zaczęła zalewać Wschód już od 1919 roku, kiedy to Niemcy zainfekowali państwo carów "trądem leninizmu", przed przenikaniem bolszewizmu, ale także rozwojem lokalnego ukraiiego terroryzmu, który był wspierany przez rządy wrogich nam wówczas państw: niemieckiego, sowieckiego i litewskiego.
Korpus był formacją elitarną, a służba w nim niełatwa, rzekłbyś: KOP to model życia.
Polska potrafiła z niemałymi sukcesami bronić się przed rewolucją oddolną (vide Bitwa Warszawska z genialnym planem gen. Rozwadowskiego, która do dzisiaj -w przeciwieństwie do klęski Powstania Warszawskiego- nie doczekała się godnego upamiętnienia w postaci dużej i popularnej placówki kulturalno-muzealno-wystawnienniczej z wielką biblioteką, mediateką, instytucji, która pełniłaby rolę mecenasa, budującego prestiżu polskości i dumę zeń wynikającą), dzięki m.in. ludziom, którzy wybrali ów model życia. Pytanie: czy porównywalne sukcesy potrafiliśmy odnosić w walce z rewolucją odgórną, z uniforrmizacją i demokratyzacją prowadzoną na poziomie makro, ma poziomie państw i ponadnarodowych koncernów?
Komentarze